Bismillâhirrahmânirrahîm
111/TEBBET (MESED)-1: Tebbet yedâ ebî lehebin ve tebb(tebbe).
Ebu Leheb’in iki eli kurudu ve helâk oldu.
111/TEBBET (MESED)-2: Mâ agnâ anhu mâluhu ve mâ keseb(kesebe).
Ona malı ve kazandıkları bir fayda vermedi.
111/TEBBET (MESED)-3: Se yaslâ nâren zâte leheb(lehebin).
Alevli ateşe atılacak.
111/TEBBET (MESED)-4: Vemreetuh(vemreetuhu), hammâletel hatab(hatabi).
Ve onun, odun taşıyan kadını da.
111/TEBBET (MESED)-5: Fî cîdihâ hablun min mesed(mesedin).
Onun boynunda mesedden (bükülmüş liften) bir ip vardır.
Hem ehli kitap hem de Arap müşrik inancında ahiret yaşamı yoktur ve tüm çok tanrılı inançlarda olduğu gibi insanlar öldükten sonra toprağın altında “ölüler diyarı” denilen bir yere sevk edilir. Tanrıların aracısı sayılan put sahibi kahinlerin söylediklerini yapmayanların kükürt havuzlarında yakılacağı belirtilir. Bu ateşin başında bekçilik yapıp insanların ateşe atılıp atılmaması kararını veren kahinlerden birisi Ebu Leheb’tir. Ebû Leheb’in asıl adı, Abdüluzzâ b. Abdulmuttalib b. Hâşim’dir. İsminin önünde bulunan “Abd al Uzza” Arapların en önemli putlarından sayılan Uzza’nın kulu, hizmetkarı manasındadır. Ebu leheb ise onun ismi değil mahlasıdır. Ebu leheb= Ateşin babası demektir. Müdessir 31.ayetinde “Biz ateş ehlini yani cehennem bekçilerini meleklerden başkası kılmadık” açıklaması,müşrikler arasında ateşin ehli olarak anılan ve insanların yakılıp yıkılmaması kararını verdiğini söyleyen Ebu Leheb hakkındadır. Ve insanları ateşe atma yetkisini elinde bulundurduğunu iddia eden Uzza putunun hizmetkarı Ebu leheb‘ in asıl kendisinin cehenneme atılacağı Allah’ın Tebbet ilanı ile açıklanır. Ayrıca 5. son ayetinde; Hurma lifinden bükülerek yapılan ve Arapça’da “Mesed” olarak anılan ipin zikri yüzünden sure Mesed suresi olarak da anılır.
HANİF OKULU 